Napoli e Pompei (Campania, Giugno 09)

Canción infantil

O outro día estabamos nunha clase do máster escoitando unha reportaxe. Unha das músicas empregadas nela foi a canción infantil El patio de mi casa.
E, como tiña moito lecer, púxenme a pensar na letra da canción. Vexamos:

El patio de mi casa es particular cuando llueve y se moja como los demás.
Agáchate y vuélvete a agachar, que los agachaditos no saben bailar.
H, I, J, K, L, M, N, A
Que si tú no me quieres otra chica me querrá.

Analicémo-la canción:

El patio de mi casa es particular cuando llueve y se moja como los demás.
Aparte de que a letra é unha parvada, porque a ninguén lle interesa o que pase nun patio privado, o autor da canción cae nunha clara contradicción. Se o patio da súa casa se molla cando chove, non ten nada de particular. O raro sería que ficara seco. Pero non vou ser eu quen lle quite a ilusión de pensar que te-lo patio encharcado cando caen catro pingas é algo anormal.

Despois di: agáchate y vuélvete a agachar, que los agachaditos non saben bailar.
Outra frase sen xeito e que non sei a que vén. O autor dinos que nos agachemos dúas veces, e unha vez que estamos agachados sóltanos que non sabemos bailar. Quedo sen palabras...

Agora vén a miña parte favorita: H, I, J, K, L, M, N, A, que si tú no me quieres, otra chica me querrá.
Esta frase tampouco ten ningunha relación co dito ata agora na canción. Non me estraña que ningunha rapaza queira ó autor porque comeza a dici-lo abecedario sen motivo algún e pola letra H. Pero o peor de todo é que o autor non sabe que despois da N vén a Ñ, non a A.

Este non é o único exemplo de canción infantil antiga parva. Seguro que vós coñecedes moitas máis.

Roma (Lazio, Giugno 09)