18 de febrero de 2014

Hai un galego (tamén) na lúa?

Non sei se na lúa, como dicía a canción dos 90, hai galegos, pero si en cada recuncho da Terra.
Non é estraño atopar compatriotas en Londres, pero pareceume curiosa a forma na que nos coñecemos José Antonio (así se chama o home do que vou falar) e eu.
Principios de febreiro. Frío nas rúas.
Pero sempre hai algún fumador ó que non lle importa toma-lo café da mañá (que nós servimos en cuncas sen asa) ó aire libre. E a min tocoume atender, en manga curta, esas mesas.

Pasa por diante do restaurante un señor duns cincuenta e algo anos, gordo, voluminoso, con roupa ben clásica. Estráñalle que a xente beba en cuncas sen asa e quédalles mirando. Di:

-In my town the wine is served in cups like those.
-In mine too, respondo eu, supoñendo que eramos da mesma terra.
-¿Gallego?, exclama en español.
- De Laxe, digo cun sorriso.
-Eu da Coruña capital.
-Pero estas non son cuncas de viño; son para o café.

Logo, unha pequena conversa, presentación, apretón de mans e os mellores dos desexos para ámbo-los dous. Foron apenas un par de minutos, pero que lle alegran a un o día.

Os galegos estamos en todas partes.