10 de junio de 2011

2.27 a.m.

Soa o espertador. Érgome, coma sempre, con présa. Vou ó baño. Logo á cociña. Almorzo. Lavo o pocillo. Volvo ó cuarto. Fago a cama. Preparo a roupa e as cousas. Dúchome. Vístome. Teño un presentimento estrano. Miro o reloxo. Son as 2.27 a.m. Deberían ser as 7.27 a.m. Comprobo tódolos reloxos. Son as 2.27 a.m. Si, son as 2.27 a.m., Ramón. Non hai dúbida. Reacciono ríndome como non o facía desde había moito tempo.
Resignado, quito a roupa, poño o pixama de novo, desfago a cama, leo algo para que me veña o sono e media hora despois quedo durmindo outra vez.

Soa o espertador. Érgome, coma sempre, con présa. Agora si. Son as 7.00 a.m. Comeza o día. Por fin.