
¡Ola!
Así comezo esta nova experiencia nestes mundo tan extraños para min.
Despois de uns problemiñas que tiven que, como sempre me arranxou unha persoa que vive en Italia, aquí está o meu blog.
Xa sei que moitos de vós estabades esperándoo. ¡Pois aquí está!
Aviso a navegantes, fans e demáis visitantes desta pequena obra de arte: o blog vai estar escrito en galego. Lingua minoritaria e maravillosa. Espero que non teñades problemas para entendelo. A veces tamén escribirei en español e mesmo demostrarei as miñas dotes co portugués, inglés, italiano, latín ou grego antigo. Non sei. A miña capacidade non ten límites.
O nome do blog é en honra a Galicia.
¿Hai algo máis identificativo dese pequeno curruncho da península Ibérica?
Non.
Bo, si, as vacas, pero iso non é glamuroso e xa sabedes o meu lema: Antes muerta que sencilla
Así comezo esta nova experiencia nestes mundo tan extraños para min.
Despois de uns problemiñas que tiven que, como sempre me arranxou unha persoa que vive en Italia, aquí está o meu blog.
Xa sei que moitos de vós estabades esperándoo. ¡Pois aquí está!
Aviso a navegantes, fans e demáis visitantes desta pequena obra de arte: o blog vai estar escrito en galego. Lingua minoritaria e maravillosa. Espero que non teñades problemas para entendelo. A veces tamén escribirei en español e mesmo demostrarei as miñas dotes co portugués, inglés, italiano, latín ou grego antigo. Non sei. A miña capacidade non ten límites.
O nome do blog é en honra a Galicia.
¿Hai algo máis identificativo dese pequeno curruncho da península Ibérica?
Non.
Bo, si, as vacas, pero iso non é glamuroso e xa sabedes o meu lema: Antes muerta que sencilla
7 comentarios:
BRAVOOOOO!!! POR FIM CONSEGUISTE POR TUDO BEM!!! amigos, como EU sou essa "pessoa que vive em italia" que ajudou o ramon a crear este blog (durante uma hora e meia, para fazer algo que normalmente faz-se em 5 minutos) mereço ser a primeira a comentar!!! NAO E', FEO??? ;) beijos
Hola niñito de estrellas...
mucha suerte desde este rinconcillo para tu nuevo blog... que leyendo me ha recordado al te rojo q "compartiamos" cuando eramos pequeños... asi de entrañable y comodo me ha parecido tu espacio... como mi momento: "te rojo contigo" sencillo pero especial, quiza por la sencillez... muchos besillos (de erasmus) y no te cortes... firma siempre como: "UN FUTURO PERIODISTA"...Mas besos.
Hola chato!
T voy a ser sincera, el blog es igual al resto tu escribes y la gente contesta, pero con alto contenido energetico en textos, lo cual es la diferencia, vamos q m alegro que lo tengas y por cierto: se t olvida el marisco!!!
Na hermoso ya kedamos un dia por los madriles y dejo de decir chorradas q se m va la pinza con facilidad.
Beijos
Sí, sí, sí! Sabes que voy a ser un fijo. Es más, si estás a la altura, es posible que ponga un link de mi blog al tuyo... sólo si estás a la altura...
mira mira cuanta gente ya!...que sepas que estoy haciendote publicidad! este blog es tambien hijo mio!!! ;)
No hagáis caso a lo que dice Silvia. Casi no me llevó tiempo hacerlo. jejejeje
Espero que os guste mi blog aunque no tenga yo mucha imaginación.
Sandra, a ver cuando se repit tu té y mi helado!
Por cierto, turistas madrileños: he suspendido el examen! Os mato!
Pero me consuela que no soy el único.
suspendiste??? no lo creo!!!!! bueno, valio la pena, no digas no tambien si no es verdad!!! ;)
es verdad, casi no te ayudé con el blog, si si, claro. en mi blog, ese post es para "coleccionar" firmas porque nadie me comenta y yo me rebelo! ;)
Publicar un comentario