Normalmente, cando unha persoa aparece no libro Guiness dos récords é porque fixo algo especial (con mérito ou sen el) como por exemplo ser a persoa máis rápida do mundo, a que máis campionatos gañou en algunha especialidade deportiva ou mesmo cousas estúpidas como ser a persoa máis grande do mundo ou a que consigue poñer máis pinzas na cara. Hai xente para todo.
Pero hoxe quero propoñer unha nova categoría neste libro e unha candidatura.
A nai que menos chama ó seu fillo, conseguido por Elisa Vázquez Pérez (a miña nai).
¿Para vós é normal que unha nai chame ó seu fillo unha vez cada 10 días (de media)?
¿ E que cando chama só fale dous minutos?
Pero o mellor de todo é cando non sabe que dicir despois de falar durante 1.30 min., que para ela é longuísimo, e chama á miña irmá pequena que está tranquilamente vendo a televisión e que, por suposto, tampouco quere falar comigo.
¿Cal é a solución?
O meu pai.
El sempre quere falar. Do que sexa. Dos estudios. Da saúde. Do tempo. Da inflación en Vietnam, da literatura do século XIX ou do Mito da Caverna de Platón. Non importa. O importante é falar. Alguén normal (aínda que a veces que coste recoñecelo) na familia. Alguén que se preocupa mínimamente polo seu fillo.
¿Estades dacordo comigo en que hai que presenta-la candidatura da miña nai ó Guiness?
8 comentarios:
ja...eli è um bocado extranha, è verdade...se calhar assim tao pouco è DEMASIADO pouco...mas consola-te: querias uma mae que te liga cada dois dias e fala para 20 minutos? pensa bem na resposta...imagina...eli que te chama tantas vezes...pensa outra vez...gostarias?
entao, propomos gisella à candidatura para "mae que liga mais a sua filha"?
ao contrario, lionello em 10 meses ligou-me 4 vezes!!! os nossos pais sao complementares...percebes COMPLEMENTARES? ;)
BACIO
ummm...se respira amor en el ambiente...padres complementares..hijos complementares?? si, soy mala, lo se!!
Respecto a lo de los padres, haceis unos calculos matematicos muy estraños, a mi me llaman de vez en cuando, no sabria decirte cada cuanto tiempo ni cuantos minutos duran nuestras conversaciones...pero lo cierto es que les hecho de menos..(ya habeis conseguido que me ponga sentimental!! aisss!!)
Besos "complementares"
no sé muy bien qué prefiero, si conversaciones de minuto y medio en las que no dice casi nada, o repetir una vez tras otra la misma conversación una vez por semana! además, siempre por el mismo orden: qué hice el fin de semana, qué he comido, qué voy a cenar, estudios, el madrid hizo tal, el castellón hizo cual. hasta el domingo que viene.
ay...
conversaciones en la cabina de cerca de fanepao... Saudades!!!
a proposito del post en mi blog...tengo un plan mejor: con una mano una ramona, con la otra patatas y con la tercera el fino! faltaria una cuarta para un mcflurrycrunch...
Há 10 minutos que Eli ligoume, mas só falámos um ou dois minutos! Isso já e suficiente depois de 11 dias, nao é? Até dezembro nao me liga mais :(
Tenho fome de Ramona, batatas, Fanta e McFlurry!
Olá!
Olá Joana!
És ben-vinda!
A próxima vez tens de perder a vergonha e escrever mais!
Ánimo, tu podes!
Onte Eli ligoume e falámos 6 minutos! Todo um récord!!
hmmm, se eu "compare"(eng) o teu situacão com a minha, não sei o que é melhor... A minha mãe liga-me talvez 1 vez cada dois mêses (ou cada mês o MAXimum), e o meu pai NUNCA! É eu quem tenho lhes-ligar. Porque a minha mãe não quer estar com a sua. Ela não quer de ligar-me demais...Eu não acho que 1 vez cada dois mêses é nem perto de estar demais...
Mas taben. Também não gosto de falar no telephono sem nada de dizer, então...
Mas bom dia, Ramón! :o)
Beijinhos da Finlândia
Publicar un comentario