Unha noite calquera estaba eu zappeando antes de ir durmir.
Parei un intre, como de costume, na canle Challenge (unha na que pasan repetecións de programas antigos polo día e teletenda pola noite). Estaban a dar unha repetición do programa 50x15, que en Inglaterra presentábao un home que facía menos pallasadas que Carlos Sobera.
A pregunta que había nese momento dicía:
¿En que cidade británica está o museo Tate Britain?
Era tan doada a pregunta que parecía estraño que o participante dubidase un só segundo.
As catro respostas eran: Glasgow, Londres, Manchester e Liverpool.
Para que comparedes, na versión española do programa a pregunta sería:
¿En qué cidade española está o museo Reina Sofía?
Barcelona, Madrid, Sevilla, Valencia.
Pois ó participante pareceulle tan difícil que pediu o comodín da chamada telefónica.
Aí foi cando pensei que debían estar repetindo o programa do día dos Santos Inocentes.
Entón, o home faille a pregunta á muller que colle o teléfono.
Pasan os segundos.
Tic, tac, tic, tac, tic, tac.
Non podía crer o que estaba vendo. ¡¡¿Onde está a Tate Britain, señores?!! ¡¡¿¿Tan difícil é a pregunta??!!
Estábase acabando o tempo e o único que puido dicir a muller foi:
I have no idea, darling. I’m so sorry!
A min escapóuseme unha gargallada de incredulidade.
¡Mi madriña que par de dous!
Quedou sen comodín da chamada telefónica.
O concursante pide o comodín do 50%.
Desaparecen Glasgow e Liverpool.
Só quedan Londres e Manchester.
Na versión española quedarían Madrid e Barcelona.
Lembramos a pregunta:
¿En que cidade británica está o museo Tate Britain?
Perecíame tan obvia a resposta que cambiei e continuei facendo zapping.
Uns segundos máis tarde, cando regreso á canle Challenge, vexo que o concursante escolleu a opción de Manchester. Ó mesmo tempo a palabra London ponse en verde e o presentador despide ó desafortunado concursante lamentándose porque perdera 1000 libras.
¿Con que cara recibiu a súa familia a ese home cando chegou a casa?
¿De que parte do Reino Unido era o home? De Londres espero que non.
Señor, a próxima vez que vaia a Londres gravar un programa que vai ser visto por millóns de persoas:
Primeiro. Lea, estudie e cultívese un pouquiño antes de ir ó concurso. Non vou eu de sobrado, pero estamos a falar de cultura moi, moi, moi xeral.
Segundo. En vez de pasa-los tres días que a canle lle deu con tódolos gastos pagados emborrachándose no pub de turno, vaia coñece-la cidade.
E terceiro. Visite a Tate Britain, que á súa idade xa vai sendo hora. A cinco minutos da estación de metro Pimlico (na Victoria Line) ou a un pequeno paseo desde Westminster. Á beira do Támesis, con conexión en barco ca Tate Modern e con entrada gratuita.
A este, cando chegou a casa, seguro que lle pasou como a un da vila de Alexia:
Resulta que o paisano foi ao 50x15. Cando lle preguntaron de onde era el dixo que de Badaxoz, en vez de Salvaleón. Claro, toda a vila cabreada por iso.
Pero cando o home quedou eliminado tras fallar na primeira pregunta ninguén recordaba o pequeno detalle de dicir que era da capital en vez da dici-lo nome da vila.
Desde entón, o pobre Pepe (ou como se chame) é coñecido como Dador.
A pregunta era:
¿Como se chama a persoa que se dedica a prestar cartos?
O home contestou dador en vez de prestamista e desde aquela quedoulle o nome.
2 comentarios:
Jajajaja!!
A lo mejor el buen hombre era escocés, lo digo más que nada pq como se llevan a matar y son tan independentistas ellos, seguro que de la British Culture nanai de la China...
ANTIA
Jeje.
Yo un dia vi en Espanya como eliminaban a una tipa en la primera pregunta por responder que las Olimpiadas del 92 se habian celebrado en Madrid.
Vivia en la Luna en aquella epoca, la chica.
Publicar un comentario