máster XXI RNE

Despois dun ano de máster (probablemente o mellor da miña vida) comeza a vida real, a vida profesional á que me vai custar adaptarme despois de 26 anos de estudante. Deste ano académico que acaba de rematar (15 outubro de 2009- 30 setembro 2010) vou botar de menos moitas cousas:

Botarei de menos os tubos (o bar máis cutre de Madrid ó que prometín que nunca ía volver e ó que, por certo, nunca lle souben o verdadeiro nome).
Botarei de menos non ter plans ata o ultimísimo minuto.
Botarei de menos ir polas rúas de noite e escoitar: selvesa, selvesa!
Botarei de menos pasar ou moita calor ou moito frío (non hai termo medio).
Botarei de menos saír (algunhas veces) de mércores a domingo (ámbolos dous inclusive).
Botarei de menos a Casa de la Radio.
Botarei de menos á secretaria do máster, Mª Ángeles, e a descoordinación durante todo o ano.
Botarei de menos as viaxes de cada fin de semana durante o verán.
Botarei de menos pasar 12 horas ó día co mesmo grupo de persoas.
Botarei de menos ir tomar algo a casa de Carme antes de saír.
Botarei de menos que Gonzalo me humille por case todo.
Botarei de menos poder contar sempre co mexicano para calquera plan.
Botarei de menos o sorriso de Cris Ganuza.
Botarei de menos a confianza con Álex Silva.
Botarei de menos o humor de Toño.
Botarei de menos os tics de María Vanini.
Botarei de menos falar en galego en Madrid con Carolina e Cris Moreno.
Botarei de menos ós que se convertiron na miña familia en Madrid durante este último ano.

Botarei todo isto tanto de menos que xa o estou botando de menos.