Gregos vacilóns

Acábame de pasar agora. É unha tontería (como case todo o que escribo) pero fíxome moita gracia.

Estaba na biblioteca de Wood Green e púxenme a ler El País. Ó meu lado, sentados nunha mesa había dous señores gregos. Os típicos que viñeron hai trinta ou corenta anos anos e aquí seguen (coma Mila do Mareira, pero sen retorno).
Aí estaban a falar eles en grego das súas cousas (que se paracaló, que se efjaristó, que se kalispera, kalimera, kalinijta) cando aparece en escena outro home.
O protagonista tiña cara de chinés tibetano e duns 40 anos.

Cando chegou, todos lle quedaron mirando porque traía a cara pintada coma un león (resulta que hoxe había unha actividade na que os nenos podían pinta-la cara do seu animal favorito). E o tibetano (que eu creo que tiña algún tipo de deficiencia, porque se non non mo explico) non se lle ocorreu outra cousa que presumir da súa cara de león, que só lle costara £3, e animar ós vellos a que o foran facer.
Pero os señores gregos non tiñan abondo con iso e comezaron a facerlle máis preguntas. A min, claro, a atención fóiseme do xornal á súa mesa porque estaba realmente interesante.
Abreviando, esta foi unha parte da súa charla:

-Where are you from?, preguntaron os señores gregos vacilóns.
-Vilna, respondeu con orgullo o tibetano.
-Sorry?
-Vilna. Vilna!. Vilna! Vilna! (Como non se referira á capital de Lituania...)
-Ah!! Vietnam (unha suposición moi acertada por parte dos vellos).
-No. Vilna! Vilna! Vilna!, non paraba de repeti-lo tibetano con ímpetu.

Ó final os vellos (nin eu) conseguiron identifica-la súa orixe, así que dérono por imposible e dixeron mentres asentían e sorrían:
-Aaaah!! Yes, yes!

.....

-Tuesdays I'm going to Casino, in Leicester Saquare. Dixo o tibetano xa falando doutra cousa.
-Just Tuesdays?
-Yes, I'm going to dance, drink... And I need Viagra. (Aí case me mexo da risa).
Os gregos ríanse discretamente e facían comentarios entre eles constantemente como para continuar cas preguntas e ca broma.
-Do you need Viagra?, preguntáronlle mentres aguantaban a risa.
-Yes!

...
-And how old are you?, preguntaron os vellos.
Para min este e o mellor momento da conversa.
-I don't know, dixo todo serio o tibetano. (¿Pero como non sabes a idade que tes?)But I'm older than I look. (Claro, non sabe cantos anos ten, pero é maior do que aparenta). Nese momento non podía aguantar a risa.
-Ah! This is the reason why you need Viagra!, dixo un dos gregos. But you are student, yeah? Come on, show us your Scottish student card! I saw it before!, dicíalle vacilando un dos vellos.

Eu non sei a idade que tiña, se el era estudiante e se era escocés, pero o tibetano mostroulles unha tarxeta.
Eu non podía máis, así que levanteime, fun para outra parte da biblioteca e rinme durante un bo anaco detrás dos estantes.
¡Ah!, e todo isto ca cara pintada de león.